dinsdag 22 oktober 2013

Mijn brief: de uitleg

In de wereld om mij heen zie ik veel meiden die worstelen met zichzelf en hun leven. Ze voelen zich eenzaam en onbegrepen. Ze voelen onrust en kampen met problemen. Je zou kunnen zeggen dat zij aan het overleven zijn. Ik denk dat je versteld zou staan, als je eens echt zou weten wat er in hen omgaat.
De leeftijd varieert van 14 tot 21 jaar, en het doet mij zeer om te zien waaronder zij gebukt gaan. Ondanks dat er tegenwoordig een groot aanbod is aan sociale media en je eigenlijk iedere moment van de dag wel contact kan hebben, is eenzaamheid toch één van de grootste oorzaken van somberheid en ongelukkig zijn.

Door mijn brief aan mijn 16-jarige ik wil ik hen laten zien dat het leven soms zwaar is, maar dat er een toekomst op hen wacht die zoveel mooier is!
Misschien kunnen zij zich nog niet voorstellen hoe hen leven eruit ziet over een paar jaar, maar ik geloof dat er betere tijden voor hen aankomen. Ik wil hen hoop geven. Hoop op een betere en mooiere toekomst. Ik wil dat ze inzien dat ze sterk zijn en dat ze gemaakt zijn met een doel. Iedereen heeft talenten en gaven gekregen, iedereen heeft wel een droom. Ik wil voor hen dat ze zullen blijven dromen, dat ze hopen op betere tijden. Dat er een moment komt dat ze terug zullen kijken en beseffen dat hun leven ten goede veranderd is. Dát verdienen ze!

Als 16-jarige leefde ik in mijn eigen verleden en had ik niet goed zicht op de toekomst. Ik hoopte dat mijn leven beter zou worden, maar tegelijkertijd zag ik het niet voor me. Nu ben ik 25 jaar en is mijn leven compleet anders omdat ik leef met God. Echt leven met God. En leven met Jezus geeft mij al rust en vrede, ook denkend aan mijn eigen verleden. Maar ongeacht deze waardevolle meiden met of zonder Jezus leven, zij hebben recht op een mooi en goed leven. Een leven waarin ze hun dromen uit zien komen.

Ik geloof dat jij en ik, volwassen (jonge en/of gelovige) vrouwen, een voorbeeld kunnen zijn voor hen die bezig zijn met overleven. Ik weet niet precies hoe en wat, maar ik weet wel dat ik naast hen wil staan. Een luisterend oor is soms al genoeg om mee te beginnen. Erkenning voor wie ze zijn, en dat ze er zijn.

Ben jij je er bewust van dat je een voorbeeld bent of kan zijn? Gewoon door alleen al kleine dingen te doen. Sta jij wel eens stil bij deze jonge meiden en de wereld waarin ze leven?



XXX Judith


2 opmerkingen :

♡ Ik vind het erg leuk dat je reageert. Bedankt voor je reactie! ♡